fotografia wykonana w 1916 roku .
Data urodzenia: 1892-01-03
Data śmierci: 1973-09-02
Miejsce urodzenia: Bloemfontein, Afryka Południowa

Znany był bardziej ze skrótowej pisowni imienia jako J.R.R.Tolkien. Był synem urzędnika w filii Banku Lloyda, Arthura Tolkiena. Z powodu niedogodności klimatycznych, razem z matką Mabel i dwoma braćmi - trzyletnim Ronaldem i najmłodszym Hillarym wrócił do Anglii.

Rok po tym jego ojciec Arthur Tolkien umarł. Matka po powrocie postanowiła przejść na katolicyzm i w tej religii wychowywała dzieci. Ona również zaczęła uczyć Tolkiena języków. Zmarła, kiedy miał 12 lat. Przez większość życia Tolkien mieszkał najpierw w Birmingham, potem w Oksfordzie.W wieku 19 lat Tolkien uczęszczał do Szkoły Króla Edwarda w Brimingham. Tam najczęściej spędzał czas w szkolnej bibliotece. Wraz z innymi chłopcami założył nieformalny klub o nazwie Tea Club, przemianowany później na Barrovian Society. Członkowie klubu rozmawiali głównie o książkach. Właśnie tu zaczął mówić o swoich pragnieniach napisania dzieła opartego na mitologiach Europy.

Był telegrafistą i tłumaczem w oddziale Strzelców z Lancashire. Jednak uczestnictwo w I wojnie światowej nie miało wpływu na jego twórczość co sam wielokrotnie podkreślał.

Pracował jako profesor języka staroangielskigo na uniwersytecie w Oxfordzie oraz na uniwersytecie w Leeds. Opublikował ponad 100 prac z dziedziny filologii i literatury dawnej. oprócz tego współtworzył największy słownik języka angielskiego Oxford English Dictionary, który wydawany był po I wojnie. Tolkien znał około 30 języków. Znał między innymi niemiecki, łacinę, starożytną grekę, gocki, staroislandzki, nordycki, staroirlandzki, walijski, anglosaski, hebrajski, rosyjski, włoski, francuski, język niderlandzki , fiński, uczył się również języka polskiego, lecz uważał go za bardzo trudny i nie potrafił się nim biegle posługiwać.

Za dorobek naukowy i literacki otrzymał wiele nagród i honorowych doktoratów

Otrzymał wiele nagród w Holandii, Irlandii, Anglii, Francji i Stanach Zjednoczonych za dorobek naukowy. Otrzymał również Order Imperium Brytyjskiego co jest najwyższym wyróżnieniem państwowym. Przyznawane jest ono jedynie najwybitniejszym brytyjskim twórcom lub najsłynniejszym osobistościom, którego idea i nazwa jednak wcale nie były mu bliskie. Potępiał on bowiem imperialność i mocarstwowe ambicje, osobiście zaś czuł się bardziej Anglikiem niż obywatelem brytyjskim. W czasie przyznawania tej nagrody poskarżył się na słowa "brytyjskie" i "imperium", i do końca życia nie używał związanego z tym orderem tytułu szlacheckiego.

Zmarł 2 września 1973 roku. Pochowany jest, wraz z żoną Edith, na katolickim Cmentarzu Wolvercote w Oksfordzie. Obok nazwisk małżonków widnieją ich wieczne imiona, pochodzącej ze Śródziemia pary bohaterów - Berena i Lúthien, największych kochanków Śródziemia.

Wojciech Cejrowski

Działalność dziennikarska

Publikacje książkowe

oficjalna strona pisarki
http://www.jkrowling.com/

Robin Hobb

Robin Hobb, właśc. Margaret Astrid Lindholm Ogden (ur. 5 marca 1952), amerykańska pisarka fantasy i science fiction. Tworzy również pod pseudonimem Megan Lindholm.

Urodziła się w Kalifornii i obecnie mieszka w Tacoma w stanie Waszyngton. W latach 80. opublikowała kilka powieści, z których najbardziej ceniona jest Wizard of the Pigeons. Po kilkuletniej przerwie wróciła do pisania, publikując trylogię Skrytobójcy pod pseudonimem Robin Hobb.

Bibliografia

twórczość Megan Lindholm 

---

 

tetralogia Ki i Vandien]

• Harpy's Flight (1983)
• The Windsingers (1984)
• The Limbreth Gate (1984)
• Luck of the Wheels (1989)

 

dylogia Tillu i Kerlew 

• The Reindeer People (1988)
• Wolf's Brother (1988)

 

inne powieści

• Wizard of the Pigeons (1985)
• Cloven Hooves (1991)
• Alien Earth (1992)
• The Gypsy (1992) ze Stevenem Brustem

 

opowiadania 

• "Bones of Dulath" (1979)
• "The Small One" (1980)
• "The Beholder" (1981)
• "Shadow Box" (1981)
• "A Coincidence of Birth" (1985)
• "Pot Luck" (1986)
• "The Unicorn in the Maze" (1987)
• "An Act of Love" (1988) ze Stevenem Brustem i Gregorym Frostem
• "Silver Lady and the Fortyish Man" (1989)
• "A Touch of Lavender" (1989)
• "The Fifth Squashed Cat" (1997)
• "Strays" (1998)
• "Cut" (2001)

 

twórczość Robin Hobb

Pierwsze 5 powieści wydanych przez Robin Hobb ukazało się w Polsce nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka. Ostatnią opublikowaną przez nie książką Hobb był Szalony statek, drugi tom trylogii Kupcy i ich żywostatki. Po dwóch latach przerwy twórczość Robin Hobb wróciła na polski rynek dzięki wydawnictwu MAG, które wydało trylogię Złotoskóryoraz trylogię Żywostatków, wznowiło trylogię Skrytobójcy i zapowiada wydanie nowej trylogii The Soldier Son rozpoczętej powieścią Shaman’s Crossing.

---

 

trylogia Skrytobójcy 

• Uczeń skrytobójcy (Assassin’s Apprentice, 1995) (polskie wydania: Prószyński i S-ka 1997, ISBN 83-7180-073-8; MAG 2005, ISBN 83-89004-97-6)
• Królewski skrytobójca (Royal Assassin, 1996) (polskie wydania: Prószyński i S-ka 1997 ISBN 83-7180-698-1; MAG 2005 ISBN 83-89004-93-3)
• Wyprawa skrytobójcy (Assassin’s Quest, 1997) (polskie wydania: Prószyński i S-ka 1998 ISBN 83-7180-202-1 - wydanie w 2 częściach; MAG 2005 część 1: ISBN 83-89004-94-1, część 2: ISBN 83-89004-89-5)

 

trylogia Kupcy i ich żywostatki 

• Czarodziejski statek (Ship of Magic, 1998) (polskie wydania: Prószyński i S-ka 1999 tom I Cz.s. Środek lata: ISBN 83-7180-471-7 , tom II Cz.s. Jesień, zima: ISBN 83-7255-338-6; MAG 2007 część 1: ISBN 978-83-7480-044-0, część 2 978-83-7480-045-7)
• Szalony statek (The Mad Ship, 1999) (polskie wydania: Prószyński i S-ka 2001 tomI: ISBN 83-7255-876-0, tom II: ISBN 83-7255-887-6, tom III: ISBN 83-7255-892-2; MAG 2007 część 1: ISBN 978-83-7480-049-5, część 2: ISBN 978-83-7480-053-2
• Statek przeznaczenia (Ship of Destiny, 2000) (polskie wydanie: MAG 2007 część 1: ISBN 978-83-7480-054-9, część 2: ISBN 978-83-7480-055-6

 

trylogia Złotoskóry 

• Misja Błazna (Fool’s Errand, 2002) (polskie wydania: MAG 2003 ISBN 83-89004-50-X - wydanie pierwsze; 2005 ISBN 83-89004-91-7 - wydanie drugie poprawione)
• Złocisty Błazen (Golden Fool, 2003) (polskie wydanie: MAG 2005 ISBN 83-89004-74-7)
• Przeznaczenie Błazna (Fool’s Fate, 2004) (polskie wydanie: MAG 2005 część 1: ISBN 83-89004-87-9, część 2: ISBN 83-89004-99-2)

 

trylogia The Soldier Son 

• Shaman’s Crossing (2005) (polskie wydanie: MAG 2009 - zapowiedź)
• Forest Mage (2006)
• Renegade's Magic (2007)

 

opowiadania 

• "The Inherentance" (2000)
• „Powrót do domu” ("Homecoming", 2004) (w antologii Legendy II (Legends II) pod red. Roberta Silverberga, polskie wydanie Rebis 2004 ISBN 83-7301-501-9)

 

 

Jarosław Iwaszkiewicz

Jarosław Iwaszkiewicz
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1894 w Kalniku koło Kijowa
Data i miejsce śmierci	2 marca 1980 w Warszawie
Dziedzina sztuki	literatura, poezja
Ważne dzieła	Panny z Wilka
Muzeum artysty	Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Stawisku
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Teksty na Wikiźródłach
Kolekcja cytatów w Wikicytatach

Jarosław Iwaszkiewicz, pseudonim Eleuter (ur. 20 lutego 1894 w Kalniku koło Kijowa, zm. 2 marca 1980 w Warszawie) – polski pisarz, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, współpracownik Wiadomości Literackich, wieloletni redaktor naczelny Twórczości. Jego żoną była pisarka i tłumaczka Anna Iwaszkiewiczowa. Prozaik, poeta, eseista, tłumacz.

Naukę rozpoczął w 1902 w szkole w Warszawie, w 1904 przeniósł się wraz z rodziną do Elizawetgradu (dziś Kirowograd), gdzie uczęszczał do liceum, a od 1909, mieszkał i uczył się w Kijowie w liceum nr 4. W tymże liceum, w związku z poznaniem uzdolnionych artystycznie kolegów (zwłaszcza Niedźwiedzkiego, którego określał jako swój uniwersytet) oraz nauczycieli, podjął pierwsze próby twórcze, głównie w zakresie komponowania utworów muzycznych, ale także poezji. Po maturze rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Kijowskim, których jednak nie ukończył. Pod koniec nauki w liceum i na początku studiów pracował też jako korepetytor, odbywając wtedy wiele podróży po dworach polskich i rosyjskich Ukrainy i Polski, z których wrażenia będą kanwą licznych późniejszych utworów. Szczególnie istotny dla jego twórczości był pobyt w Byszewach i znajomość z tamtejszym środowiskiem szlacheckim. W 1918 w związku z rozszerzającym się chaosem rewolucyjnym na Ukrainie wyjechał do Warszawy.

Na początku lat 20. służył w stacjonującym w Ostrowie 221. Pułku Piechoty złożonym głównie z ochotników (towarzyszył mu m.in. Aleksander Wat). Od 1928 zamieszkał wraz z z żoną w Podkowie Leśnej w posiadłości Stawisko. Dzisiaj posiadłość ta jest muzeum pisarza.

W czasie Drugiej Wojny Światowej działał w strukturach Polski Podziemnej w wydziale Kultury i Sztuki.[1]

W latach 1945-46, 1947-49 i 1959-80 pełnił funkcję prezesa Związku Literatów Polskich. Od marca 1947 do grudnia 1948 wydawał pismo "Nowiny Literackie", które miały w jego zamierzeniu wznowić tradycje "Wiadomości Literackich". Przed wojną pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, po wojnie poseł na Sejm, przewodniczący Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju.

Przyjaźnił się z Marią Dąbrowską i Wojciechem Żukrowskim. Dalekim krewnym poety był wybitny polski kompozytor Karol Szymanowski.

Iwaszkiewicz uprawiał wiele gatunków literackich; do jego najważniejszych dzieł należą:

• wiersze: Oktostychy, Dionizje, Kasydy..., Powrót do Europy, Xenie i elegie, Mapa pogody
• opowiadania: Panny z Wilka, Matka Joanna od Aniołów, Brzezina, Sérenité, Ikar
• powieści: Czerwone tarcze, Sława i chwała
• dramaty: Lato w Nohant
• libretto operowe: Król Roger
• listy, wspomnienia: Listy z Ostrowa, Listy z podróży do Ameryki Południowej
• biografie muzyków, szkice, przekłady

Niektóre z jego opowiadań zostały przeniesione na ekran m.in. przez Andrzeja Wajdę i Jerzego Kawalerowicza.

Za swoją działalność literacką i polityczną otrzymał wiele nagród i odznaczeń (m.in. tytuły doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego (1971) i Jagiellońskiego (1979).

Muzeum życia i twórczości Jarosława Iwaszkiewicza (Muzeum Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów) znajduje się w willi Stawisko w Podkowie Leśnej. Jego grób znajduje się w Brwinowie pod Warszawą.

Jarosław Iwaszkiewicz był osobą homoseksualną. Motywy homoseksualne były poruszane przez niego zarówno w poezji, jak i prozie. W swoich zapiskach intymnych, dzienniku i listach wprost określa siebie jako homoseksualistę^[1].

Odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej.

 

Przypisy

 

Bibliografia ]

• J. Iwaszkiewicz, 1957: Księga moich wspomnień. Wyd. literackie, Kraków.

Ludwik Jerzy Kern

Z Wikipedii

Ludwik Jerzy Kern
Ludwik Jerzy Kern, Kraków, 6 maja 2008 r.
Prawdziwe nazwisko	Ludwik Jerzy Kern
Data i miejsce urodzenia	29 grudnia 1920 Łódź
Narodowość	Polska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła	"Ferdynand Wspaniały", "Proszę słonia", "Zbudź się Ferdynandzie", "Karampuk", "Jaśnie Pan Rym", "Moje abecadłowo", "O Wacusiu, czyli Saga rodu Falczaków", "Imiona nadwiślańskie", "Litery cztery (wiersze prawie wszystkie)"
Kolekcja cytatów w Wikicytatach

Ludwik Jerzy Kern (pseud. literackie: Dr Wist, Eljotka, Fra Lodowico Giorgio Cern, H. Olekinaz, Holekinaz, Louis George Cern, Ludwik Jerzy Coeurn, Ludwik Jerzy Życzliwy, Ob. L., Ob. L.J.K., Top; ur. 29 grudnia 1920 r. w Łodzi), polski poeta, satyryk, dziennikarz, tłumacz literatury pięknej, autor tekstów piosenek.

Syn Ludwika Kerna i Marii Gertner. Maturę zdał w Liceum Humanistycznym im. A. Zimowskiego w Łodzi. Debiutował w 1938 r. jako poeta w Ilustrowanym Kurierze Codziennym. W okresie II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej, utrzymywał się z pracy fizycznej. Po upadku powstania warszawskiego przeniósł się do Krakowa. W 1945 r. powstały jego pierwsze utwory satyryczne, drukowane w "Szpilkach". Od 1947 r. ponownie w Łodzi, gdzie podjął pracę w Agencji Prasowej "Polpress" (przekształconej później w Polską Agencję Prasową). Współpracował następnie krótko z "Głosem Robotniczym" oraz pismem "Rózgi biją co tydzień", podjął także (nieukończone) studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W 1948 r. zamieszkał na stałe w Krakowie.

Od 1948 do 1982 r. w zespole redakcyjnym tygodnika "Przekrój" (po przejściu na emeryturę, w latach 1982-2002 r. był nadal współpracownikiem pisma, do momentu przeniesienia redakcji do Warszawy). Redagował m.in. dział "Rozmaitości" na ostatniej stronie pisma (w tym rubryki: "O Wacusiu" i "Prosimy nie powtarzać"), publikował wiersze (m.in. cykle: "Gry i zabawy ludu polskiego", "Imiona nadwiślańskie", "Świąteczny bukiet"), reportaże (m.in. z Wielkiej Brytanii, Indonezji i Japonii), przekłady literackie (m.in. pod pseudonimem "H. Olekinaz"), recenzje (pod pseud. "Top"). Z dezaprobatą odnosił się do przeniesienia redakcji do Warszawy i późniejszych zmian w tygodniku. W 2000 r. ukazała się jego książka Moje abecadłowo (wydanie drugie w 2003 r.), zawierająca sylwetki przyjaciół i znajomych, związanych głównie z "Przekrojem". Z kolei w 2002 r. ukazała się książka pt. Pogaduszki (zawierająca rozmowy Kerna o "Przekroju" i środowisku literacko-artystycznym Krakowa - z Tadeuszem Bazylewiczem, Marianem Eile, Jerzym Grohmanem, Janem Kalkowskim, Stefanem Kisielewskim, Marią Koterbską, Zbigniewem Lengrenem, Tadeuszem Łomnickim, Zbigniewem K. Rogowskim, Tadeuszem Sapińskim, Christą Vogel, Jerzym Waldorffem).

Swoje utwory publikował ponadto m.in. w tygodniku "Świat", Płomyku" i "Płomyczku". Tłumaczył też z języka francuskiego i angielskiego, m.in. książki Roalda Dahla, Uri Orleva, także twórczość Isaaca Bashevisa Singera, czy Ogdena Nasha (drukowane w "Przekroju").

Był autorem słów wielu piosenek (np. W kalendarzu jest taki dzień, Lato, lato, Wojna domowa, Nie bądź taki szybki Bill, Cicha woda), wykonywanych m.in. przez Mieczysława Fogga, Marię Koterbską, Halinę Kunicką, Zbigniewa Kurtycza, wykorzystywanych także w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych (Tajemnica dzikiego szybu, 1956; Szatan z siódmej klasy, 1960; Wojna domowa, 1965). Był współautorem autorskich programów satyrycznych nadawanych przez Telewizję Polską (m.in. Kernalia, 1965; 3000 sekund z Ludwikiem Jerzym Kernem, 1965; Kuchenny walc, 1967; Karnawał ante portas, 1968; U fotografa, 1968; Na plaży, 1970; Porachunki małżeńskie, 1974; Kwadrans pod psem. Wiersze i piosenki, 1982; Kernalia, czyli cztery łapy, 1994).

Obecnie publikuje okazjonalnie w miesięczniku "Kraków".

Członek Związku Zawodowego Dziennikarzy RP i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1945-1951-1982), Związku Literatów Polskich (1953-1983), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989 r.).

Dwukrotnie żonaty: z Adelą Nowicką (w latach 1942-1948) oraz Martą Stebnicką (od 1954 r.). Mieszka w Krakowie.

Spis treści [ukryj] 1 Wyróżnienia i nagrody 2 Twórczość 3 Przekłady (wybór) 4 Opracowania 5 Linki zewnętrzne

 

Wyróżnienia i nagrody 

• Order Uśmiechu (1972; wicekanclerz Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu)
• Złoty Krzyż Zasługi (1973)
• Złota Odznaka "Za Pracę Społeczną dla m. Krakowa" (1975)
• odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1975)
• Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci (1976)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1977)
• Nagroda Literacka m. Krakowa (1977)
• Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci (1979)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1980)
• Medal Instytutu Wydawniczego "Nasza Księgarnia" za twórczość dla dzieci (1981)
• nagroda rzymskiego miesięcznika "Scena Illustrata" - Premio Internazionale "Il migliori dell anno" (1986)
• Nagroda im. Andrzeja Waligórskiego (1996)
• Nagroda Wojewody Krakowskiego w dziedzinie kultury i sztuki (1997)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)
• Nagroda Krakowska Książka Miesiąca (2000)
• Medal Polskiej Sekcji IBBY za całokształt twórczości (2007)
• Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury (2008)

 

Twórczość 

• Tu są bajki (Wydawnictwo Literackie 1953, 1954)
• Bajki drugie (Wydawnictwo Literackie 1954)
• Wolne wnioski (Czytelnik 1954; seria: "Biblioteka Satyry")
• Do widzenia zwierzęta (Wydawnictwo Literackie 1956, 1966)
• Pierwszy i kilka innych wierszy (Nasza Księgarnia 1956)
• Menażeria kapitana Ali (Nasza Księgarnia 1957; Artus 1990, ISBN 83-85132-08-2; Literatura 2007, ISBN 97883-60638-484)
• Wiersze i wierszyki (Iskry 1957)
• Kapitan Ali i jego pies (Wydawnictwo Literackie 1959)
• Powrót Ramony (Iskry 1961; seria: "Biblioteka Stańczyka")
• Bajki, bajki, bajki... (Wydawnictwo Literackie 1963)
• Ferdynand Wspaniały (Nasza Księgarnia 1963, 1965, 1968, 1974, 1974, 1976, 1979, ISBN 83-10-0752-1-9; 1982, ISBN 83-10-0752-1-9; 1987, ISBN 83-10-0752-1-9; 1991, ISBN 83-10-0752-1-9; Siedmioróg 1993, ISBN 83-85-1939-4-4; 1997, ISBN 83-85-9596-4-5; Wydawnictwo Literackie 2003, ISBN 83-08-0347-2-1; Polityka SP/Fundacja ABCXXI Cała Polska czyta dzieciom 2008, seria: "Cała Polska czyta dzieciom")
• Spacer z koniem (Iskry 1963, "Biblioteka Stańczyka")
• Proszę słonia (Nasza Księgarnia 1964, 1967, 1972, 1985, ISBN 83-10-0873-2-2; Siedmioróg 1993, ISBN 83-85-1936-9-3)
• Zbudź się, Ferdynandzie (Nasza Księgarnia 1965, 1970, 1983, ISBN 83-10-0622-1-5; 1985, ISBN 83-10-0822-1-5; Wydawnictwo Literackie 2004, ISBN 83-08-0353-8-8)
• Z Florkiem przez pół świata (Nasza Księgarnia 1966)
• Zemsta szafy (Iskry 1967; seria: "Biblioteka Stańczyka")
• Karampuk (Nasza Księgarnia 1968, 1986, 1988, ISBN 83-10-0893-7-6; Agencja Artystyczna Prospero 2002, ISBN 83-90-0822-5-X; wersja na 4 CD: Buka 2006)
• Najwyższe wykształcenie (Wydawnictwo Literackie 1969)
• Kernalia (Iskry 1969; seria: "Biblioteka Stańczyka")
• Cztery łapy (Nasza Księgarnia 1969, 1984, ISBN 83-10-08602-4; 1999, ISBN 83-10-1046-8-5)
• Przygoda w plamie (Nasza Księgarnia 1971)
• Podglądanie rodaków (Wydawnictwo Literackie 1972)
• Mądra poduszka (ilustr. Zbigniew Rychlicki; Nasza Księgarnia 1972, 1977, 1986, ISBN 83-10-0885-3-1)
• Nasze podwórko (Nasza Księgarnia 1975, 1980, ISBN 83-10-0753-8-3; 1990, ISBN 83-10-0911-3-3, ISBN 83-10-0753-8-3 [opr.])
• Jaśnie Pan Rym (opracowanie graficzne Jan Młodożeniec; Iskry 1982, ISBN 83-20-7027-9-8; seria: "Biblioteka Stańczyka")
• Rower z rowerowa (Krajowa Agencja Wydawnicza 1976, 1980)
• Wiersze pod choinkę (Krajowa Agencja Wydawnicza 1983, ISBN 83-03-0007-8-0; 1990, ISBN 83-03-0314-5-7, ISBN 83-03-0314-6-5 [opr.])
• Pierwszy (Nasza Księgarnia 1988, ISBN 83-03-0218-7-7; seria: "Z wiewiórką")
• Bukiet z wierszy (Nasza Księgarnia 1990, ISBN 83-10-0922-4-5)
• Portrety kwiatów (Wydawnictwo Kwiaty 1992, ISBN 83-90-0786-0-0)
• Żółta lokomotywa (Agencja Wydawnicza i Reklamowa Akces 1995, ISBN 83-90-3394-5-5)
• Kolekcja (ilustr. Jerzy Flisak; Agencja Wydawnicza i Reklamowa Akces 1996, ISBN 83-90-6496-3-2)
• Same rodzynki (Siedmioróg 1997, ISBN 83-71-6224-0-6)
• Wiersze dla dzieci (Podsiedlik Raniowski i Spółka 1998, ISBN 83-72-1211-0-9)
• Moje abecadłowo (Wydawnictwo Literackie 2000, ISBN 83-08-0305-7-2; 2003, ISBN 83-08-0346-7-5)
• Łapy pióra i rymów cała fura (Wyd. Literatura 2002, ISBN 83-88-4848-4-2; 2006, ISBN 83-89409-75-5)
• Niespodzianka (Literatura 2002, ISBN 83-88-4847-2-9; Liwona Sp. z o.o. 2003, 2004, ISBN 83-89-0523-9-3)
• O Wacusiu, czyli Saga rodu Falczaków (The Falczaks): powieść współczesna, wybitnie krótkoodcinkowa / wymyślił, podsłuchał, podpatrzył, powyonacał Ludwik Jerzy Kern (Wydawnictwo Literackie 2002, ISBN 83-08-0330-6-7)
• Pogaduszki (Wydawnictwo Literackie 2002, ISBN 83-08-0319-4-3)
• Imiona nadwiślańskie (Wydawnictwo Literackie 2003, ISBN 83-08-0346-9-1)
• Ludwik Jerzy Kern (wybór wierszy; wstęp i oprac. edytorskie Grzegorz Leszczyński; ilustr. Suren Vardanian; Wilga 2003, ISBN 83-73-7504-5-2)
• Wiersze (Wilga 2003, ISBN 83-71-5673-3-2)
• Dyskretne podglądanie rodaków (Wydawnictwo Literackie 2004, ISBN 83-08-03638-4)
• Kot rybołówca (Wilga 2004, ISBN 83-73-7517-7-7, ISBN 83-71-5682-3-1; 2007, ISBN 978-83-7375-5048, seria: "Poeci dzieciom")
• Co w drókó piszczy, czyli póstynia błendofska (Wydawnictwo Literackie 2006, ISBN 83-08038-49-2)
• Kapitan dalekomorskiej wanny (Literatura 2006, ISBN 83-60638-08-X)
• Konik polny i mrówka (2007, ISBN 978-83-7375-6717, seria: "Poeci dzieciom")
• Litery cztery (wiersze prawie wszystkie) (wybór: Krzysztof Lisowski; Wydawnictwo Literackie 2008, ISBN 978-83-08-04206-9)

Andrzej Sapkowski

[edytuj]

Z Wikipedii

Andrzej Sapkowski
Andrzej Sapkowski z Nagrodą im. Janusza A. Zajdla
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1948, Łódź
Narodowość	Polak
Dziedzina sztuki	pisarz
Styl	fantasy
Ważne dzieła	Saga o wiedźminie Trylogia husycka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Kolekcja cytatów w Wikicytatach Biog Andrzej Sapkowski jest absolwentem Uniwersytetu Łódzkiego, z wykształcenia ekonomista. Karierę literacką zaczynał jako tłumacz, przekładając na język polski opowiadanie Słowa Guru w Fantastyce. Popularność zdobył cyklem opowiadań i pięciotomową sagą o wiedźminie (pierwsze opowiadanie ukazało się w grudniu 1986 w miesięczniku "Fantastyka"). Oprócz tego wydał esej o Rycerzach Okrągłego Stołu Świat króla Artura. Maladie, leksykon miłośnika fantasy Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini, poradnik dla osób zaczynających grać w RPG pt. Oko Yrrhedesa, powieści z cyklu o Reinmarze z Bielawy oraz wiele opowiadań i artykułów w czasopismach i zbiorach opowiadań. Andrzej Sapkowski jest laureatem wielu nagród literackich polskich i zagranicznych, w tym Paszportu Polityki oraz pięciokrotnie nagrody im. Janusza A. Zajdla (najczęściej nagradzany autor w historii nagrody) za opowiadania Mniejsze zło (1990), Miecz przeznaczenia (1992), W leju po bombie (1993), oraz powieści Krew elfów (1994) i Narrenturm (2002). Jego książki zostały przetłumaczone na język czeski, francuski, hiszpański, litewski, niemiecki, rosyjski, portugalski, a ostatnio na angielski. Na podstawie jego literatury powstały: komiks, film pełnometrażowy, serial telewizyjny, gra fabularna. W oparciu o cykl wiedźmiński powstała także komputerowa gra RPG, której premiera miała miejsce 26 października 2007 r. Andrzej Sapkowski jest konsultantem tego tytułu. Obecnie pisarz pracuje nad fantastyką umiejscowioną w czasie II wojny światowej.[potrzebne źródło] Kontrowersje [edytuj] Pisarz ma zdecydowane poglądy polityczne, ale publicznie stara się ich nie ujawniać. Jednym z takich rzadkich przypadków był wywiad udzielony Gazecie Wyborczej podczas Polconu w 2003[2]. W roku 2005 skandal wywołała wypowiedź Sapkowskiego, że biały człowiek powinien pracować trzy godziny dziennie. Przecież Bóg po to stworzył inne rasy – Żydów, Cyganów, aby pracowały za niego. Wypowiedź ta miała miejsce podczas Ogólnopolskiego Konwentu Miłośników Fantastyki "Polcon", w podpoznańskim Błażejewku, 27 sierpnia 2005. Według komentarzy w prasie była to wypowiedź rasistowska[3], komentarze uczestników konwentu wskazują jednak na to, że była to jedynie ironiczna prowokacja wyrwana z kontekstu[4][5]. Podobne stwierdzenie pisarza znajduje się w wywiadzie opublikowanym w zbiorze Rozmowy przekorne w 2003[6]. Bibliografia [edytuj] Zbiory opowiadań [edytuj] Wiedźmin (REPORTER 1990) Ostatnie życzenie (superNOWA 1993) Miecz przeznaczenia (superNOWA 1993) Coś się kończy, coś się zaczyna (superNOWA 2000) Opowieści o wiedźminie, tom 1 (Świat Książki 2002) Opowieści o wiedźminie, tom 2 (Świat Książki 2002) Powieści [edytuj] Saga o wiedźminie [edytuj] Zobacz więcej w osobnym artykule: Saga o wiedźminie. Krew elfów (superNOWA 1994) Czas pogardy (superNOWA 1995) Chrzest ognia (superNOWA 1996) Wieża Jaskółki (superNOWA 1997) Pani jeziora (superNOWA 1999) Trylogia Husycka [edytuj] Zobacz więcej w osobnym artykule: Trylogia husycka. Narrenturm (superNOWA 2002) Boży bojownicy (superNOWA 2004) Lux perpetua (superNOWA, 2006) Inne książki [edytuj] Oko Yrrhedesa (MAG 1995), gra fabularna Świat króla Artura. Maladie. (superNOWA 1995) Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini (superNOWA 2001) Historia i fantastyka (superNowa 2005), wywiad-rzeka przeprowadzony przez Stanisława Beresia Opowiadania [edytuj] Wiedźmin ("Fantastyka" 12/1986, zbiór Wiedźmin, REPORTER 1990, antologia opowiadań Jawnogrzesznica, Przedświt 1991 zbiór Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, zbiór Opowieści o wiedźminie, tom 1., Świat Książki 2002) Droga, z której się nie wraca ("Fantastyka" 8/1988, Wiedźmin, REPORTER 1990, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Świat Książki 2002) Muzykanci (antologia Wizje Alternatywne, superNOWA 1990 Trzynaście kotów, superNOWA 1997,Coś się kończy, coś się zaczyna superNOWA2000 Mniejsze zło ("Fantastyka" 3/1990, Wiedźmin, REPORTER 1990, Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Świat Książki 2002) Kwestia ceny ("Nowa Fantastyka" 9/1990, Wiedźmin, REPORTER 1990, Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Świat Książki 2002) Granica możliwości ("Nowa Fantastyka" 9-10/1991, Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Świat Książki 2002) Tandaradei! ("Fenix" 1/1992, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000) Wieczny ogień (Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Świat Książki 2002) Trochę poświęcenia (Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Świat Książki 2002) Miecz przeznaczenia (Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Świat Książki 2002) Coś więcej (Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Świat Książki 2002) Okruch lodu ("Nowa Fantastyka" 7/1992, Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Świat Książki 2002) Maladie ("Nowa Fantastyka" 12/1992, Świat króla Artura. Maladie, superNOWA 1995, Maladie, Atropos /wydanie kolekcjonerskie, sygnowane, numerowane/ 2006) Kraniec świata(Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Świat Książki 2002) Ostatnie życzenie (Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Świat Książki 2002) Głos rozsądku (Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Świat Książki 2002) W leju po bombie ("Fenix" 4/1993, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000) Złote popołudnie (antologia Trzynaście kotów, superNOWA 1997, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, antologia Strefa mroku – jedenastu apostołów grozy, dodatek do czasopisma "Click! Fantasy", grudzień 2002) Coś się kończy, coś się zaczyna ("Czerwony karzeł" #5, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Świat Książki 2002) Battle dust (inny tytuł: Bitewny pył) ("Czerwony karzeł #7, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000) Zdarzenie w Mischief Creek ("Nowa Fantastyka" 7/2000, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000) Spanienkreuz ("Nowa Fantastyka" 4/2007) Przekłady na języki obce [edytuj] Ostatnie życzenie wydanie litewskie, wyd. Dagonas, Kowno 1998 wydanie rosyjskie, wyd. AST – Terra Fantastica, Moskwa – St. Petersburg 1996 wydania czeskie, wyd. Winston Smith, Praga 1992; Leonardo, Ostrava 2000 wydanie niemieckie, wyd. Heyne Verlag, München 1998; wyd. Dtv, München 2007 wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2002 wydanie francuskie, Bragelonne 2003 wydanie angielskie, Orion Publishing Group, Londyn 2007 wydanie amerykańskie, Orbit Books, 2008 wydanie bułgarskie, Infodar, 2008 Miecz przeznaczenia wydanie litewskie, wyd. Dagonas, Kowno 1997 wydanie rosyjskie, wyd. AST – Terra Fantastica, Moskwa – St. Petersburg 1996 wydania czeskie, wyd. Winston Smith, Praga 1993; Leonardo, Ostrava 1999 wydanie niemieckie, wyd. Heyne Verlag, München 1998; wyd. Dtv, München 2008 wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2003 Krew elfów wydanie rosyjskie, wyd. AST, Moskwa – St. Petersburg 1996 wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrava 1995 wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2003 Czas pogardy wydanie rosyjskie, wyd. AST, Moskwa 1997 wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrava 1996 wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2004 Chrzest ognia wydanie rosyjskie, wyd. AST, Moskwa 1997 wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrava 1997 wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2005 Wieża Jaskółki wydanie rosyjskie – wyd. AST, Moskwa 1999 wydanie czeskie – wyd. Leonardo, Ostrava 1998 wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2006 Pani Jeziora wydanie rosyjskie, wyd. AST, Moskwa wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrava 2000 wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2007 Zbiór opowiadań Tandaradei! – wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrava 1994 Oko Yrrhedesa (gra RPG) – wyd. Mag 1995 wydanie czeskie, wyd. R.S.G., Ostrava 1995 Zbiór opowiadań i esejów Doroga bez wozwrata, wyd. rosyjskie – wyd. AST, Moskwa 1999 Zbiór opowiadań Magické střípky – wyd. czeskie, wyd. Leonardo, Ostrava 2002 Narrenturm wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrava 2003 wydanie rosyjskie, wyd. AST – Chranitiel, Moskwa 2005 wydanie niemieckie, wyd. Dtv, München 2005 Boży bojownicy wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrava 2005 wydanie rosyjskie, wyd. AST – Chranitiel, Moskwa 2006 wydanie niemieckie, wyd. Dtv, München 2006 Lux perpetua wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrava, 2008 wydanie rosyjskie, wyd. AST – Chranitiel, Moskwa 2007 wydanie niemieckie, wyd. Dtv, München 2007, Zobacz też [edytuj] literatura polska, literatura, Starsza Mowa Wiedźmin (film) Geralt z Rivii Przypisy [edytuj] ↑ Andrzej Sapkowski honorowym obywatelem Łodzi, Oficjalna strona internetowa, 9 lipca 2008 ↑ Świętości nie szargam, Gazeta Wyborcza nr 198, wydanie waw z dnia 26/08/2003 KULTURA, str. 11 ↑ Nie czytajmy książek Andrzeja Sapkowskiego, Wirtualna Polska, 29 sierpnia 2005 ↑ Skandaliczne wypowiedzi Sapkowskiego, Tomek Marcinkowski, pl.rec.fantastyka.sf-f, 29 sierpnia 2005 ↑ Sapkowski dzięki pewnej dziennikarce objawił się jako rasista i pedofil, Valaraukar, prorok.pl, 30 sierpnia 2005 ↑ Rozmowy Przekorne, Dawid Brykalski, Wydawnictwo Cyklady, 2003 Linki zewnętrzne [edytuj] rafia

Andrzej Sapkowski (ur. 21 czerwca 1948 w Łodzi) – polski pisarz fantasy. Urodził się i mieszka do dzisiaj w Łodzi. Zdobył wykształcenie ekonomiczne. Jest żonaty. Ambasador Łodzi w walce o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Od 9 lipca 2008 roku jest także honorowym obywatelem tego miasta^[1]. Tytuł zostanie mu oficjalnie przyznany w listopadzie.